odd hours of a moonlit night.......

ha ha ha ha. . . Laughing out loud in the middle of a moonlit night. . . Wondering why? Makes me laugh again. . .
I think i'm suffering from insomnia..... Tried to put myself to sleep, tried many different positions but couldn't convince the crazy mind to rest for a while.... Sleeping only puts the body to sleep n not the mind.... It kicks in to think of a million things trying to convince you about what is necessary for it.... It makes you be biased while making your own opinions... But when your are aware of this truth you can fight the mind, let the common sense prevail.....
What do you expect me to write at this hour of the night.... Just trying to write something instead of watching the useless news...... Like always i'll take the twisted and twirled route to say the story so far.....
I am thinking of the song from kill bill which describes me well, i'm just a soul whose intentions are good, oh lord, please don't let me be misunderstood..... Nah, i'm just boasting off my ego..... I need some time to reconnect with the reality that i've been running away from, which means i may have to leave the world of my imagination behind for a while..... Reality is in chaos and i need to pay my attention while my world can be built all over again..... Reality is where i live and the healthy existence in reality keeps me grounded and helps me have a stable time in the other world.....
I am finding it extremely difficult to type my mind on my small qwerty keyboard of my new phone..... This is my first post through my phone.... Next time i'll make sure i write smaller and simpler and better things at the right time than the odd hours.... But what has time got to do with what i have to say.... It doesn't guarantee rightness or simplicity.... Its all got to do with, what's on the fuckin fucked up mind.....for the moment i'm grounded in reality, see you all soon, for not all have the access to my li'l world.....not just because you don't deserve but also its safer for you here.....

Stoned................

Stoned, is what i am at this moment. I am up there flying so high from where the fall would take me forever to return. . . . Why bother to care where I belong when I fall, I am destined to hit the surface hard. . . . The surface would determine the intensity of pain; I have to go through at the time of impact. I just wish I have the right to make a choice of the surface to hit when I reach the ground.

I am just playing the fool with my mind. I know. I am. Can I really choose to do what the mind wants to do? Can I for once be true to myself . . . .? Can I leave the reality behind and make myself comfortable during the fall. . . . Can the fantasy last forever? Will the reality bite as hard as I imagine it to?

I don’t know – i am just learning a few things about myself in the last couple of days. I am beginning to know few truths about myself I had never realised before. I am two and one is alive and breathing while the other helps one breath and be alive.  I am now in state of chaos to find the right proportion of the two to be myself.

Why can’t I walk up to the terrace to spend a li’l time under the moon? We saw the moon when we took the flight high above – it was full and oozing light. Few thoughts of the night to be captured – Can we speak our emotions through our actions. Actions of what one is capable off.

My actions too can be mistaken even while I am falling. My intentions are interpreted in the perception of the other, what you meant has lost its importance and what is perceived gains momentum. This is the moment when the fall becomes bumpy and you realise you should’ve just let yourself down by not making those actions. . . .

I will put myself to sleep with some light music playing in my ears. I hope music overhauls the screams of the fear of pain one has in the mind when you hit the surface. I am yet to make the choice of the surface. I will fall without listening to my mind. I will sleep without doing that last thing that came to my mind. I don’t deserve to do it, though I hate this feeling of being undeserving. Emptiness takes over, darkness completes the picture for when I return it is all over for – forever is . . . .

ಬರಹಗಾರನಿಗೊಂದು ಪತ್ರ

ನಮಸ್ಕಾರ ಸ್ವಾಮೀ,

ನಿಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕ ಕೊಂಡ್ಡಿದೇನೆ, ಕೊಂಡ್ದಿದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಬಗೆಯ ಖುಷಿ, ಇನ್ನೂ ಓದಿ ಮುಗಿಸಿದರೆ ಅನುಭವಿಸಬಹುದಾದ ಆನಂದವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡರೆ ಮೈ jhumm ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ಕಳೆದ ಭಾನುವಾರ C K P ಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ, ಅಲ್ಲೇ ಆದದ್ದು ನಿಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕದೊಂದಿಗೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಭೇಟಿ. . . . "ಇಲ್ಲಿ ಚೀಟಿ ಅಂಟಿಸಬಾರದು", ಎಂದು ಕೂಗುವ ಒಂದು ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕದ ಮುಖಪುಟ ನೋಡಿದೆ. ಅದರ ಮೇಲಿದ್ದ ನಿಮ್ಮ ಭಾವಚಿತ್ರ ನನಗೆ ಏನೋ ಹೇಳಿತು - ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ, Rs ೧೫೦/- ಜಾಸ್ತಿ ಏನು ಅಲ್ಲ, ಹೋಗಿ, ಕೊಂಡು, ಓದು. . . ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ನೀವೇ ಬಂದು ಹೇಳಿದಂತಾಯಿತು. C K P ಹತ್ರ ಎಲ್ಲೂ ಪುಸ್ತಕ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. . . . 

ಮರುದಿನ ಅಂಗಡಿ ಮುಚ್ಚುವ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಜಯನಗರದ ಓಂಕಾರ ಪುಸ್ತಕ ಬಂಡಾರಕ್ಕೆ ಲಗ್ಗೆ ಹಾಕಿದೆ. ನನ್ನ ಪುಣ್ಯ ನಿಮ್ಮ ಪುಸ್ತಕದ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು. ತಿಳಿದು, ಮತ್ತೆ ಖುಷಿಯಾಯಿತು. ಪುಸ್ತಕ ಖಾಲಿಯಾಗಿತ್ತು - ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಖುಷಿಯ ಅನುಭವ. ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ನಮ್ಮ ಇನ್ನೊದು ಅಂಗಡಿ ಇದೆ, ತಂದು ಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಯುತ್ತೀರಾ ? ? ? ಕೊಳ್ಳೋದಕ್ಕೆ ಸಿದ್ದನಾದ ಮೇಲೆ ಕಾಯೋದಕ್ಕು ತಯಾರಾಗಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಕೊಟ್ಟು ಕಾಫಿ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಪುಸ್ತಕದ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ. . . . ಅದರಲ್ಲೂ ಒಂದ್ತರಾ ಸಂತೋಷ, ನಂಬಿದರೆ ನಂಬಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬಿಡಿ ! ! ! ! !

ಕಾದಿದ್ದು ಕೊಂಡ ಪುಸ್ತಕ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿತ್ತು, ಅದೊಂದು ಬಗೆಯ ಖುಷಿ. ಬಣ್ಣಿಸಲು ನನಿಂದಾಗದ ಕೆಲಸ. ನನ್ನ ಕನ್ನಡ ಪದ ಸಂಕಲನದ ಕೊರತೆ, ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಎಂದು ಹೇಳಲು ವಿಷಾದಿಸುತ್ತೇನೆ. ಆದ್ರೆ ಒಂದು ಮಾತ್ರ ಕಚಿತ. ಓದಿದೆಲ್ಲ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಶಕ್ತಿ, ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ನನಗಿದೆ. ನೀವು, ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕ ' useless ' [ಅವನನ್ನ ಏನು ಅಂತಾರೆ ಸ್ವಾಮೀ] ನನ್ನ ಮಗನ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ ಎಂಬ ದುಃಕ ನಿಮಗೆ ಬೇಡ . . . 

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಅನುಭವಿಸಿ, ಕೊಂಡ ಪುಸ್ತಕದ ಮೊದಲ ಸಾಲು ಓದಿದೆ.  ಅರ್ಪಣೆ. . . . ನೀವೇ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ Rs ೧೫೦/- ವ್ಯರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಅನುಭವ, ಅದರಿಂದಾದ ಆನಂದಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲೇ ಇಲ್ಲ. . . . ಮುನ್ನುಡಿ ಓದಿದೆ, ಲಾಟರಿ ಹೊಡೆದ ಆನಂದ. ಏಕೆ ? ಅಂತೀರಾ ? ? ?  ನಿಮ್ಮ e mail I D ಸಿಕ್ತು ಅನ್ನೋ ಸಂತೋಷ. I D ಸಿಕ್ಕಿದಾಕ್ಷಣ mail ಕಲಿಸಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆ. ಅವಕಾಶ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. . . . Almost ಅರ್ಧ ಪುಸ್ತಕ ಒದಾಗಿದೆ. ಆದರೂ ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ ನಿಮಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ನಾನು ಬರಿತ್ತೀನಿ, ಬರಹಗಾರನ ಕಲ್ಪನೆಗೂ, ಓದುಗನ ಕಲ್ಪನೆಗೂ ಅಜಗಜಾಂತರ ವ್ಯತ್ಯಾಸವಿರುವ ಸತ್ಯ ನನಗೆ ಗೊತ್ತು. . . . MaTa ಮತ್ತು ಎದ್ದೇಳು... ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ನೋಡಿದರೂ ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಾ ಕಾರಣದಿಂದಲೋ ಏನೋ - ಏನೋ ಒಂದು ಹೊಸ ವಿಷಯ ತಿಳಿದ ಅರಿವು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತದೆ. ಪುಸ್ತಕವೂ ಹಾಗೆ ಇದೆ ಎಂದು ಮಾತ್ರ ಹೇಳಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೆ . . . . 

ನೀವು ಹೇಳಿದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ದವಾಗಿ, ನೀವು ಯಾವ ಪುಸ್ತಕದ ಮುನ್ನುಡಿ ಓದುವುದಿಲ್ಲವೋ, ಅದೇ ಮುನ್ನುಡಿಯನ್ನು ಓದಿದ ಕಾರಣದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ಪತ್ರ ಇದು. ಓದಿದ ಆ ಕ್ಷಣ , ಬರೆಯಬೇಕೆನಿಸಿದ ಆ ಕ್ಷಣ, ಬರೆಯಲು ನನಗೆ ಅವಕಾಶ ಸಿಕ್ಕಿದಿದ್ದರೆ, ಇದೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಸಾಲಗಿರುತಿತ್ತೇನೋ? ? ? ಇಂತಿ ನಿಮ್ಮ, ಸದಾ ಎದ್ದಿರುವ ಮಂಜುನಾಥ, ಮಂಜುನಾಥನ ಹೆಸರು,

ಯತೀಸ. . . 

ಎದ್ದೆ ಇರ್ತೀನಿ, ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದ್ರೂ reply ಮಾಡಬಹುದು, expectation ಏನೂ ಇಲ್ಲ. . . .